We beleven uitzonderlijke politieke tijden. Sinds 2007 beleven we een politieke crisis zonder weerga. Franstaligen en Vlamingen lijken elkaar niet meer te vinden. Brussel en de Rand, onze regio, staat hierbij in het midden van de belangstelling met de roep om de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.
Op 12 en 19 oktober komt bekend opiniemaker en historicus Guido Fonteyn langs in de Druivenstreek om één en ander in perspectief te plaatsen. Ter voorbereiding van die 2 gespreksavonden hadden we met Guido een interessante babbel in café De Monk in zijn thuisstad Brussel. Bij wijze van voorsmaakje geven we hier een korte weergave van dit gesprek.
Guido, beleven wij historische tijden?
Guido Fonteyn: Dit is niet uitzonderlijk. België is altijd al een ingewikkeld land geweest. We ondergaan voor de vijfde keer een proces van zachte staatshervorming zonder geweld. Het is opmerkelijk in de geschiedenis van België dat alle staatshervormingen zonder geweld gebeuren. Zelfs de federalisering van Zwitserland is niet zonder bloedvergieten gebeurd.
Het Belgisch systeem is uitermate democratisch en vreedzaam. We zijn er altijd in geslaagd om creatieve, weliswaar ingewikkelde oplossingen te vinden, op basis van meerderheden in iedere taalgroep. België is een uniek laboratorium in het vreedzaam oplossen van conflicten. De concepten en oplossingen die hier ontwikkeld worden zijn internationaal bruikbaar voor andere samenlevingen waar verschillende gemeenschappen eenzelfde territorium delen.
Zijn de verhitte debatten rond de splitsing van de kieskring Brussel- Halle- Vilvoorde dan een storm in een glas water? Waarover gaat dit eigenlijk?
Guido Fonteyn: Het is waar dat het kiesarrondissement BHV niet de logica van de staatkundige indeling in België volgt. Daarom moet BHV gesplitst worden. Maar het is een illusie te denken dat hiermee de Rand van de ene dag op de andere van aanschijn zal veranderen. De Randbewoners en Vlaanderen in het algemeen zullen moeten leren leven met een anderstalige minderheid op haar grondgebied en met inwoners van diverse achtergronden. Wat niet wil zeggen dat nieuwkomers niet moeten aangemoedigd worden om Nederlands te leren. Dat is in hun eigen belang. Kennis van het Nederlands is een belangrijke vereiste om aan werk te geraken. Echter, met azijn vang je geen vliegen. Inwijkelingen moeten op een positieve manier in contact gebracht worden met het Nederlands.
Trouwens de klassieke verfransing bestaat al lang niet meer. Het gaat nu om internationalisering in de brede zin van het woord: zoals de Britten en Duitsers in Tervuren, de Marokkanen in Machelen en de Afrikanen in Asse.
Hoe zie jij de staatskundige indeling in België verder evolueren?
Guido Fonteyn: Dat is moeilijk te zeggen op dit moment. Wat er ook van zij: het is een illusie te denken dat een staatshervorming alle problemen gaat oplossen. We worden nu al jaren gebombardeerd met de mythe dat meer Vlaanderen gelijk staat aan meer welvaart. Er is namelijk een derde hond in het kegelspel: de vrije markt. Diezelfde markt heeft midden de jaren 60 het economische centrum van het land doen verschuiven van het Samber- en Maasbekken in het Zuiden naar de grote zeehavens in het Noorden van het land.
Op dit moment slaat de slinger terug stilletjes aan de andere kant uit. De economische dynamiek is zich aan het verplaatsen van het Noorden naar het Zuiden. Kijk maar naar de ontwikkelingen in Waals Brabant waar de laatste jaren vele ICT en logistieke bedrijven zich gevestigd hebben. Of de groei van Waalse luchthavens Charleroi en Bierset. Deze laatste is nu al de 2e grootste cargo luchthaven van Europa. Politieke verhoudingen zijn in vele gevallen een weerspiegeling van de economische realiteit.
En dan is er nog Brussel. Naast de zeehaven is de welvaart van Vlaanderen grotendeels gebaseerd op de grootstedelijke regio in en rond Brussel. Tussen Brussel en de Rand bestaat er een sterke economische wisselwerking. Samen vormen beide regio’s een motor van de Belgische economie en zijn ze goed voor 29% van het BNP. Institutioneel kan men hier niet goed mee weg. Maar een autonoom Vlaanderen zal nog minder vat hebben op Brussel. Nieuwe staatkundige ontwikkelingen zullen moeten rekening houden met deze realiteit willen we deze bron van welvaart niet verliezen.
(tekst en interview: Ben Bellekens en Polle Buekenhout)
Lees ook:
Interview 1: Tim Cassiers (VUB): geen samenwerking zonder vertrouwen.
Interview 2: Albert Martens (KUL): over syndicale frontvorming in een regio vol tegenstellingen.
++++
Op 12 en 19 oktober zullen we dieper ingaan op deze thematiek. Het ACV en ACW van Overijse en Tervuren nodigen je dan van harte uit voor 2 gespreksavonden met Guido Fonteyn. “Wat hebben de werknemers te winnen of te verliezen bij een staatshervorming?”
Op de eerste avond op 12/10 in CC Bosuil om 20 uur schetst Guido Fonteyn de geschiedenis van het federale België met daarin de ontwikkelingen die relevant zijn voor de werknemersbeweging: de uitbouw van de gewesten met een eigen economisch beleid en een eigen dynamiek, de breuklijnen in de Belgische politiek,...De redenen voor de politieke impasse worden ook onder de loep genomen.
Op de tweede avond op 19/10 in CC Papeblok om 20 uur zoomen we in op onze regio. Guido Fonteyn maakt een korte schets van het probleem van het kiesarrondissement Brussel- Halle- Vilvoorde. Maar we kijken ook verder dan het politiek institutionele. Van Brussel gaat een grootstedelijke druk uit die zich laat gevoelen tot diep in Vlaams- Brabant. Zo zal de bevolking van Brussel met 200.000 zielen groeien. Met welke gevolgen voor de Vlaamse Rand rond Brussel? Hoe gaan we hier best mee om?
Aanvullend zullen door ACV en ACW verbondssecretarissen op beide avonden een aantal nabeschouwingen gemaakt worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten